Podstawy prawne i zasady orzekania

Do Zespołu zapraszamy mieszkańców Powiatu Siedleckiego, a także osoby, które ze względów opisanych w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573 z późn. zm.) przebywają na tym terenie – dotyczy to osób:

  • bezdomnych,
  • przebywających poza miejscem stałego pobytu ponad dwa miesiące ze względów zdrowotnych lub rodzinnych,
  • przebywających w zakładach karnych i poprawczych,
  • przebywających w domach pomocy społecznej i ośrodkach wsparcia w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.

PODSTAWY PRAWNE:

  1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
  2. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności.
  3. Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 01 lutego 2002 r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób do 16 roku życia.
  4. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym.
  5. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2014r w sprawie wzoru oraz trybu wydawania i zwrotu kart parkingowych.
  6. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 czerwca 2014r. w sprawie rodzaju placówek uprawnionych do uzyskania karty parkingowej.
  7. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2014r. w sprawie wysokości opłaty za wydanie karty parkingowej oraz warunków dystrybucji blankietów kart parkingowych.

ZASADY ORZEKANIA:

Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności orzeka na wniosek:
• osoba zainteresowana,
• przedstawiciel ustawowy osoby zainteresowanej (dotyczy to przede wszystkim dzieci oraz osób ubezwłasnowolnionych),
• kierownik ośrodka pomocy społecznej, ale za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego.


Do wniosku dołącza się:

  1. Zaświadczenie lekarskie – zawierające opis stanu zdrowia, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących potwierdzone aktualnymi wynikami badań diagnostycznych, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba orzekana – zaświadczenie takie ważne jest 30 dni od daty wydania i w tym czasie należy złożyć wniosek,
  2. Dokumentację medyczną: karty informacyjne leczenia szpitalnego, dokumentację medyczną z przebiegu leczenia ambulatoryjnego, wyniki dodatkowych badań diagnostycznych, konsultacje specjalistyczne itp. (kopie potwierdzone za zgodność z oryginałem lub kserokopie i oryginały do wglądu),
  3. Inne dokumenty mające wpływ na ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności (kopie potwierdzone za zgodność z oryginałem lub kserokopie i oryginały do wglądu).

Wniosek o wydanie orzeczenia składa się w powiatowym zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności właściwym dla miejsca stałego pobytu osoby zainteresowanej lub właściwym dla miejsca pobytu w przypadku osób:

  1. Bezdomnych,
  2. Przebywających poza miejscem stałego pobytu ponad dwa miesiące ze względów zdrowotnych lub rodzinnych,
  3. Przebywających w zakładach karnych i poprawczych,
  4. Przebywających w domach pomocy społecznej i ośrodkach wsparcia w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.

Miejscem stałego pobytu jest miejscowość, w której wnioskodawca zamieszkuje pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania (zgodnie z ustawą o ewidencji ludności).

Uwaga: W przypadku osób przebywających poza miejscem stałego pobytu ponad dwa miesiące ze względów zdrowotnych lub rodzinnych znaczenie ma okres przebywania poza miejscowością, w której się zamieszkuje oraz fakt przebywania przez cały ten okres ze względów zdrowotnych lub rodzinnych. Ciężar dowodu w zakresie długości okresu przebywania poza miejscem stałego pobytu oraz przyczyn tego przebywania leży po stronie wnioskodawcy.

Orzeczenia dla osób, które nie ukończyły 16 roku życia

Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.

Orzeczenie o niepełnosprawności wydaje się do celów:

  • zasiłku pielęgnacyjnego,
  • świadczenia pielęgnacyjnego,
  • korzystania z ulg i uprawnień na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z 20.06.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2021 r., poz. 450) ze względu na ograniczenia sprawności ruchowej,
  • konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze,
  • inne.

Przy orzekaniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia bierze się pod uwagę:

  • zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską dziecko się znajduje, oraz inne posiadane dokumenty mające wpływ na ustalenie niepełnosprawności,
  • ocenę stanu zdrowia wystawioną przez lekarza – przewodniczącego składu orzekającego zawierającą opis przebiegu choroby zasadniczej oraz wyniki dotychczasowego leczenia i rehabilitacji, opis badania przedmiotowego, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących oraz rokowania odnośnie do przebiegu choroby, a także ograniczenia w funkcjonowaniu występujące w życiu codziennym w porównaniu do dzieci z pełną sprawnością fizyczną i psychiczną właściwą dla wieku dziecka,
  • możliwość poprawy zaburzonej funkcji organizmu poprzez zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki techniczne, środki pomocnicze lub inne działania.

Niepełnosprawność u dziecka określa się na czas określony, jednak na okres nie dłuższy niż do 16 roku życia.

Orzeczenia dla osób, które ukończyły 16 rok życia

Przy orzekaniu osób, które ukończyły 16 rok życia określa się trzy stopnie niepełnosprawności:

  • znaczny, do którego zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji,
  • umiarkowany, do którego zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych,
  • lekki, do którego zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydaje się do celów:

  • szkolenia,
  • odpowiedniego zatrudnienia,
  • korzystania z rehabilitacji,
  • korzystania z systemu pomocy społecznej,
  • konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze,
  • uczestnictwa w warsztatach terapii zajęciowej,
  • korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji.
  • korzystania z ulg i uprawnień na podstawie art. 8 ust. 1 – Prawa o ruchu drogowym ze względu na ograniczenia sprawności ruchowej,
  • korzystania z innych ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów (np. ulgi telekomunikacyjne, ulgi w PKP i PKS, ulgi podatkowe, prawo do zamieszkania w oddzielnym pokoju),
  • uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego,
  • uzyskania przez opiekuna świadczenia pielęgnacyjnego.

Przy orzekaniu stopnia niepełnosprawności osoby powyżej 16 roku życia bierze się pod uwagę:

  • zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących potwierdzone aktualnymi wynikami badań diagnostycznych, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba zainteresowana, oraz inne posiadane dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie stopnia niepełnosprawności,
  • ocenę stanu zdrowia wystawioną przez lekarza – przewodniczącego składu orzekającego, zawierającą opis przebiegu choroby zasadniczej oraz wyniki dotychczasowego leczenia i rehabilitacji, opis badania przedmiotowego, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących oraz rokowania odnośnie do przebiegu choroby,
  • wiek, płeć, wykształcenie, zawód i posiadane kwalifikacje,
  • możliwość całkowitego lub częściowego przywrócenia zdolności do wykonywania dotychczasowego lub innego zatrudnienia – poprzez leczenie, rehabilitację lub przekwalifikowanie zawodowe,
  • ograniczenia występujące w samodzielnej egzystencji i uczestnictwie w życiu społecznym,
  • możliwość poprawy funkcjonowania osoby zainteresowanej w samodzielnej egzystencji oraz w pełnieniu ról społecznych – poprzez leczenie, rehabilitację, zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze, środki techniczne, usługi opiekuńcze lub inne działania.

Stopień niepełnosprawności orzeka się na czas określony lub na stałe.

Orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień

Wydawane są osobom posiadającym orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy, o których mowa w art. 5 i 62 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Aby otrzymać orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień należy złożyć:

  • wniosek o wydanie orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień,
  • posiadaną dokumentację medyczną,
  • orzeczenie o inwalidztwie lub niezdolności do pracy określone w art. 5 i 62 w/w ustawy,
  • inne posiadane dokumenty, mogące mieć wpływ na ustalenie wskazań do ulg i uprawnień.

Przy orzekaniu o wskazaniach do ulg i uprawnień bierze się pod uwagę:

  • orzeczenie o inwalidztwie lub niezdolności do pracy wydane na podstawie odrębnych przepisów oraz posiadaną dokumentację medyczną mogącą mieć wpływ na określenie wskazań, o których mowa w art. 6b ust. 3 w/w ustawy, oraz zakresu i rodzaju ograniczeń uprawniających do ulg i uprawnień,
  • ocenę aktualnego stanu zdrowia wystawioną przez lekarza – członka zespołu
  • zakres i rodzaj ograniczeń spowodowany naruszoną sprawnością organizmu,

Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się do czasu upływu ważności orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy.